O tym, jak szczegółowo wycenia się diamenty jubilerskie, najlepiej świadczy podział diamentów wg jednego tylko C-clarity na 7 klas jakości, od idealnie przezroczystych bez żadnych wtrąceń wewnątrz kryształu oglądanego przez dziesięciokrotnie powiększającą lupę, aż do najniżej cenionych, w których można zobaczyć duże lub liczne wtrącenia. Według archeologów indyjskich diament towarzyszy człowiekowi od 5000 lat. Pierwsze diamenty znaleziono właśnie w Indiach i do połowy XIX wieku wydobywano je tylko w tym kraju. Współcześnie diamenty wydobywa się na skalę przemysłową głównie w Afryce, w ZSRR na Syberii, w Brazylii, Australii, Indiach, Indochinach i na Borneo oraz w USA. Przez prawie całe 5000 lat, bo aż do XX wieku n.e., diamenty używane były głównie do celów jubilerskich, jako klejnoty władców Wschodu, ozdoby królewskich koron, a potem jako oczka w pierścionkach, diademach, broszkach i kolczykach najbogatszych ludzi świata. Diamenty w stanie naturalnym, tuż po wydobyciu z ziemi, są jednak nieatrakcyjne, pokryte jakby siwoszarą błonką tłumiącą blask tego kamienia. Próbowano więc te diamenty polerować. Nauczono się też, że polerować można diament tylko diamentem lub drobnym proszkiem diamentowym. Później przekonano się, że grubszymi ziarnami diamentu można diamenty zarysować. Jednym z największych osiągnięć naszych przodków w tym zakresie jest słynny diament Szach przechowywany obecnie w Diamentowym Skarbcu.