Znacznie później niż rubiny, bo dopiero w 1909 roku, Verneuil otrzymał syntetyczne szafiry. Sukces ten możliwy był dopiero po stwierdzeniu, że zabarwienie szafiru na kolor niebieski spowodowane jest domieszką tlenku tytanu zamiast tlenku chromu. Odkrycie to stało się przyczyną kolejnych prób i dalszych odkryć. Uzyskano szafiry niebieskie, zielone aż do szafirowozielonych i pomarańczowe. Uzyskano nawet kamień podobnie jak aleksandryt zmieniający barwę po przeniesieniu ze światła dziennego do sztucznego. Syntetyczny korund zabarwiony tlenkiem wanadu ma w świetle dziennym barwę szarozieloną, a w blasku sztucznego światła lamp jest czerwony. Jakby tego bogactwa barw było mało, istnieje możliwość wytwarzania syntetycznych korundów kolorowych-wielobarwnych. W procesie rośnięcia kryształu zmienia się skład kolejnych porcji topionej mieszanki-kolejne warstwy rosnącego monokryształu mają inną barwę, a po oszlifowaniu uzyskuje się mozaikę barw, jak w niektórych naturalnych turmalinach. Od 1959 roku tą samą metodą produkuje się syntetyczne rubiny i szafiry w Polsce w Hucie Skawina koło Krakowa. Tam powstały m.in. rubiny dla polskich laserów.