W ostatnich latach prowadzi się próby zastosowania diamentów w nowej dziedzinie-przy polerowaniu metali. Mają one w tym przypadku zastępować drewno, brąz, stal, agaty i syntetyczne pasty polerskie. Jak wykazały dwuletnie eksperymenty przeprowadzone w Związku Radzieckim, diament znacznie je przewyższa i to aż z czterech powodów: współczynnik tarcia diamentu przesuwanego po metalu jest znacznie mniejszy niż metalu w stosunku do metalu; łatwiej wykonać gładkie narzędzie z diamentu; wobec znacznej twardości diamentu gładkość ta jest dłużej zachowana i po czwarte-diament charakteryzuje się doskonałym przewodnictwem cieplnym, szybko więc odprowadza ciepło, a sam nie nagrzewa się w wyniku tarcia. Ta ostatnia cecha umożliwia również wspomnianą wcześniej obróbkę bardzo twardych metali i innych materiałów z bardzo dużymi prędkościami skrawania. O różnicy między skrawaniem a polerowaniem za pomocą diamentu decydują dwa czynniki: diamentowe narzędzie nie jest ostre, ale obłe, bardzo gładkie, oraz-narzędzie przesuwa się wzdłuż polerowanego materiału po liniach leżących bardzo blisko siebie, w odległości od 0,01 do 0,1 mm. Im odległość ta jest mniejsza, tym większa gładkość polerowanego materiału.
Już pierwsze próby wykazały, że stal i mosiądz polerowane diamentowym narzędziem uzyskują gładkość lustra. Gładkość tak dużą, że największe nierówności nie wystają ponad polerowaną powierzchnią wyżej niż dwie lub trzy setne części mikrometra. Znaczny nacisk diamentu na polerowany materiał umacnia równocześnie powierzchnię polerowanego przedmiotu, czyni gładkość powierzchni bardzo trwałą, prawie niezniszczalną. Próby wykazały, że diamentem można Dolerować różne materiały, od miękkiego aluminium do najtwardszych stali. 5olerować można na zwykłej tokarce lub frezarce.