Wzrost pierwotny jest rezultatem aktywności merystemów wierzchołkowych – obszarów zlokalizowanych w wierzchołkach korzeni i łodyg, w tym w pąkach. Wzrost pierwotny jest dobrze widoczny w wierzchołku korzenia. Wierzchołek ten okryty jest ochronną warstwą komórek zwaną czapeczką. Bezpośrednio pod czapeczką znajduje się merystem wierzchołkowy korzenia, składający się z komórek merystematycznych. Te sześcienne komórki są stosunkowo małe, ponieważ wciąż się dzielą . Dalej od wierzchołka wzrostu, tuż za strefą podziałów komórek, znajduje się strefa elongacyjna, do której zostają odsunięte komórki pochodne merystemu. Tutaj komórki już się nie dzielą; zamiast tego wydłużają się, pchając przed sobą wierzchołek korzenia głębiej w glebę. W strefie elongacji zaczyna się pojawiać pewne zróżnicowanie komórek; widoczne stają się niedojrzałe tkanki, takie jak różnicujące się drewno i łyko. Układy tkanek rozwijają się i różnicują w tkanki pierwotne dojrzałej rośliny. Dalej od wierzchołka, za strefą elongacji, większość komórek jest już w pełni zróżnicowana i dojrzała. W tej strefie widoczne są włośniki.