Jeżeli nie ma genów, od których zależy rozwój określonej cechy, np. kształt liścia, barwa kwiatu czy typ systemu korzeniowego, to cecha ta się nie wykształca. Jeżeli określony gen jest obecny, to jego ekspresja, prowadząca do ujawnienia się określonej cechy organizmu, również zależy od wielu czynników, w tym sygnałów pochodzących od innych genów oraz wpływu środowiska. Ekspresja genów podczas rozwoju siewki jest w dużym stopniu uzależniona od lokalizacji komórki. Doświadczenia wykazały, że sygnały chemiczne pochodzące od przylegających komórek pomagają komórce „określić” swoją lokalizacje w rosnącej siewce, tzn. otoczenie każdej komórki wpływa na ukierunkowanie jej rozwoju. Warunki środowiska, takie jak zmiany długości dnia, częstotliwość opadów i wahania temperatury, w dużym stopniu oddziałują również na ekspresję określonych genów, podobnie jak na inne procesy związane ze wzrostem i rozwojem. Inicjacja rozmnażania płciowego jest często także pod wpływem środowiska zewnętrznego, zwłaszcza w strefie klimatu umiarkowanego. Na przykład przejście rośliny z fazy wzrostu wegetatywnego do fazy wzrostu generatywnego jest uwarunkowane odpowiednim sygnałem pochodzącym ze środowiska. Od takiej regulacji zależy przetrwanie rośliny, ponieważ rozmnażanie generatywne musi wystąpić w odpowiednim czasie, aby było skuteczne; w klimacie umiarkowanym wszystkie rośliny okrytozalążkowe muszą zakwitnąć i wytworzyć nasiona, zanim zima zmusi je do wejścia w okres spoczynku, tzn. przejściowy stan znacznie zredukowanej aktywności fizjologicznej. Rośliny kwiatowe są często bardzo wrażliwe na zmiany względnej długości dnia i nocy, zachodzące w kolejnych porach roku; kwitnienie wielu gatunków roślin jest uzależnione od tych zmian. Inne rośliny wymagają odpowiedniej temperatury do rozwoju generatywnego. Do rośliny docierają więc bez przerwy informacje ze środowiska, współodpowiedzialne za regulację jej normalnego wzrostu i rozwoju.