Aktualnie jest to niezwykle powszechnie stosowany system klasyfikacji roślin. Został on stworzony przez duńskiego botanika C. Raunkiaera w 1905 roku. Podział ten uwzględnia sposób, w jaki rośliny przeżywają niekorzystną porę roku, szczególnie skupiając się na rozmieszczeniu i ochronie pąków. Pod tym względem wyróżnione zostały między innymi: fanerofity (jawnopączkowe), chamefity (niskopączkowe), hemikryptofity (naziemnopączkowe), kryptofity (skrytopączkowe) oraz terofity. Przede wszystkim ów system Ruankiaera przydaje się podczas określania szerokości geograficznej, z której ma pochodzić dana roślina. Jednocześnie system ten wskazuje od razu całą historię danej roślin, głównie skupiając się na jej warunkach bytowania. Określany jest on również jednym z późniejszych i dziwniejszych podziałów taksonomicznych roślin. Stosowany jest praktycznie tylko i wyłącznie przez znawców, którzy specjalizują się w nowych gatunkach bądź w opisywaniu życia roślin w danym środowisku poprzez ich budowę, strukturę.