Między cząstkami mineralnymi gleby występują przestwory różnej wielkości, stanowiące mniej więcej połowę ogólnej objętości gleby. Przestwory te są wypełnione wodą i powietrzem, przy czym w mniejszych znajduje się zwykle więcej wody niż powietrza, a w większych odwrotnie. Obecność przestworów jest warunkiem odpowiedniego napowietrzenia gleby i jej nasycenia wilgocią, niezbędnego do życia organizmom glebowym. W zależności od czynników zewnętrznych proporcje objętości wody i powietrza w glebie zmieniają się, na przykład po obfitych opadach deszczu większość przestworów glebowych może całkowicie wypełniać woda. Podczas wysychania gleby woda szybko odpływa z dużych przestworów, a jej miejsce zajmuje powietrze. Powietrze glebowe składa się z takich samych gazów jak atmosferyczne. Występuje w nim dwutlenek węgla, odpowiedzialny za wietrzenie gleb; azot, wychwytywany i redukowany przez bakterie brodawkowe; oraz tlen, stanowiący jeden z substratów oddychania komórkowego. W porównaniu z powietrzem atmosferycznym w glebie występuje jednak mniej tlenu, a więcej dwutlenku węgla, który jest produktem ubocznym oddychania tlenowego organizmów glebowych. Woda zawarta w glebie pochodzi z opadów atmosferycznych i wody gruntowej, która przenika do wyżej położonych warstw z poziomu zwierciadła wód podziemnych.