Młoda łodyga słonecznika jest przykładem zielnej łodygi dwuliściennej, która wykazuje przyrost pierwotny. Zewnętrzna pochwa, skórka, pełni funkcje ochronne w łodygach zielnych, liściach i niezdrewniaiych korzeniach. Zewnętrzną powierzchnię komórek skórki pokrywa kutykula, woskowata warstwa kutyny, która ogranicza utratę wody z powierzchni łodygi. Wymianę gazową umożliwiają występujące w skórce szparki. Pod skórką leży kora pierwotna, cylinder tkanki podstawowej, która może zawierać komórki miękiszowe, komórki zwarcicy i twardzicy. Dzięki obecności komórek różnych typów kora pierwotna może pełnić wiele funkcji w zielnych łodygach roślin dwuliściennych: uczestniczyć w fotosyntezie, gromadzić substancje zapasowe, wzmacniać łodygę. W łodygach zielonych komórki miękiszu kory pierwotnej zawierają chloroplasty, w których zachodzi fotosynteza. Miękisz kory pierwotnej gromadzi także skrobię i kryształy soli mineralnych. Zwarcica i twardzica w korze pierwotnej nadają łodydze odporność mechaniczną i stanowią jej strukturalną podporę. Tkanki przewodzące rozprowadzają związki pokarmowe oraz pełnią funkcje wzmacniające. W zielnych łodygach roślin dwuliściennych są skupione w wiązkach, które tworzą regularny pierścień widoczny na przekroju poprzecznym. Na przekroju podłużnym natomiast widać, że wiązki ciągną się wzdłuż łodygi i łączą z tkankami przewodzącymi w korzeniach i liściach. Każda wiązka przewodząca zawiera drewno, które przewodzi wodę z rozpuszczonymi solami mineralnymi od korzeni do liści, oraz łyko, które przewodzi rozpuszczony cukier. Drewno znajduje się po wewnętrznej, a łyko po zewnętrznej stronie wiązki przewodzącej, bliżej obwodu łodygi.