Pajęczaki obejmują pająki, skorpiony, kosarze, roztocze. Większość spośród 65 000 gatunków należących do tej gromady to drapieżcy odżywiający się owadami i innymi drobnymi bezkręgowcami. Ciało pajęczaków, złożone z głowotułowia i odwłoka, zaopatrzone jest w sześć par odnóży. U pająków szczękoczułki mają postać zakrzywionych kłów, służących do zabijania ofiary. Niektóre pająki wstrzykują za ich pomocą do ciała ofiary trującą wydzielinę gruczołów jadowych. Nogogłaszczki używane są do przytrzymywania i rozdrabniania pokarmu. U wielu gatunków uległy one przekształceniu w narządy zmysłu smaku; mogą też służyć do przenoszenia nasienia lub do zalotów. Skorpiony używają swych ogromnych nogogłaszczek, przekształconych w szczypce, do chwytania zdobyczy. Cztery kolejne pary odnóży pajęczaków pełnią funkcje lokomocyjne. Pająki mają zazwyczaj 8 oczek ułożonych w dwóch rzędach w przedniej części grzbietowej strony głowotułowia. Oczka służą do wykrywania ruchu; u niektórych gatunków mogą tworzyć stosunkowo wyraźny obraz. Wymiana gazowa u pajęczaków odbywa się za pośrednictwem rurkowatych tchawek, płuc blaszkowatych, lub obydwu typów narządów.