Ptaki wydalają zbędne produkty przemiany materii w postaci półpłynnego kwasu moczowego. Ze względu na brak pęcherza moczowego, związek ten dostaje się wprost do kloaki i zostaje wydalony razem z kałem. Odbywa się to z dużą częstotliwością, aby zmniejszyć obciążenie podczas lotu. Ptaki przystosowały się do bardzo różnych środowisk i wykształciły różne typy dziobów, kształty palców, skrzydeł, ogona oraz zróżnicowane wzorce zachowań. Nie wszystkie gatunki zachowały zdolność latania; na przykład pingwiny mają małe skrzydła, których używają do pływania. Bezgrzebieniowe to grupa dużych, nielatających ptaków, do których należą strusie, kazuary i kiwi. Ich skrzydła są szczątkowe, natomiast nogi, służące do biegania, są doskonale rozwinięte. Ze względu na wysokie tempo metabolizmu i brak dużych zapasów tłuszczu ptaki muszą jeść bardzo często. Dziób każdego gatunku jest przystosowany do pobierania określonego rodzaju pożywienia. Preferencje pokarmowe ptaków są bardzo zróżnicowane; większość z nich zjada pokarm o wysokiej zawartości składników odżywczych, np. nasiona, owoce, robaki, ślimaki i stawonogi. Lasówki i wiele innych gatunków drobnych ptaków żywi się owadami; sowy i jastrzębie polują na gryzonie, króliki i inne małe ssaki; pelikany, mewy, rybitwy i zimorodki łapią głównie ryby, zaś niektóre ptaki drapieżne łowią węże i jaszczurki. Specjalizację pokarmową wykazują również sępy, żywiące się padliną.