Liście są najbardziej zmiennymi organami roślin; botanicy wprowadzili specyficzną terminologię, aby opisać ich kształt, typ nerwacji i sposób umieszczenia na łodydze. Dzięki owej zmienności wiele gatunków roślin można rozpoznać na podstawie samych liści. Liście mogą być okrągłe, igłowate, łuskowate, cylindryczne, sercowate, wachlarzowate, lub cienkie i wąskie. Różnią się też rozmiarami – liście rafii włóknodajnej często osiągają długość powyżej 20 m, natomiast u wolfii są tak małe, że 16 liści ułożonych jeden za drugim ma długość 2,5 cm. Szeroka, płaska część liścia to blaszka liściowa; szypułka, którą jest ona przymocowana do łodygi, to ogonek liściowy. Niektóre liście mają też przylistki – wyrostki podobne do liści, występujące zwykle parami u podstawy ogonka liściowego. Istnieją liście bez ogonka liściowego i bez przylistków. Liście mogą być proste lub złożone. Czasem trudno jest określić, czy roślina wytworzyła jeden liść złożony, czy małą łodygę o kilku liściach prostych. Liście proste od złożonych można odróżnić na podstawie położenia pąków kątowych, rozwijających się w kącie liścia (między łodygą a ogonkiem liściowym). Pąki te tworzą się u podstawy liścia, niezależnie od tego, czy jest on prosty czy złożony, ale nigdy nie rozwijają u podstawy listków. Poza tym w liściu złożonym listki leżą w jednej płaszczyźnie (taki liść można położyć płasko na stole), natomiast liście proste zwykle nie są ułożone na łodydze w jednej płaszczyźnie.