W latach 1940-60 poszukiwano substancji pobudzającej podziały komórek w hodowlach tkankowych, czyli hodowlach komórek wyizolowanych z rośliny, prowadzonych na specjalnych podłożach. Dotychczas botanicy najlepiej poznali działanie kwasu abscysynowego w roślinach narażonych na stres wodny. Poziom tego hormonu drastycznie wzrasta w liściach roślin podczas silnej suszy. Aktywuje on proces transdukcji sygnału, prowadzący do zamykania aparatów szparkowych, aby zmniejszyć utratę wody w wyniku transpiracji i zwiększyć prawdopodobieństwo przetrwania rośliny. W miarę wzrostu wiedzy o roli kwasu abscysynowego w regulacji funkcji komórek przyszparkowych zwiększa się zainteresowanie botaników możliwościami jej wykorzystania do genetycznego modyfikowania roślin zbożowych i ogrodniczych w celu zwiększenia ich odporności na suszę. Zima jest również stresem dla rośliny. Regulowany przez kwas abscysynowy spoczynek nasion jest adaptacją do zimowych warunków. W tkankach nasion wielu roślin występuje duże stężenie kwasu abscysynowego, który hamuje ich kiełkowanie, dopóki nie zostanie z nich wypłukany. W mutancie kukurydzy nie wytwarzającym kwasu abscysynowego nasiona kiełkują natychmiast po dojrzeniu zarodków, nawet w kolbie.