Większość korzeni rośnie pod ziemią i jest niewidoczna, toteż wielu ludzi nie wie, jak ważną rolę odgrywają one w życiu roślin. Pierwszą ważną ich funkcją jest przytwierdzanie rośliny do podłoża. Każdy, kto kiedykolwiek wyrywał chwasty, mógł się przekonać, że korzenie rzeczywiście mocno zakotwiczają się w glebie. Solidne umocowanie w podłożu pozwala utrzymać pęd w pozycji pionowej, a tym samym zapewnia liściom lepszy dostęp do światła niezbędnego do fotosyntezy. Drugą ważną funkcją korzeni jest pobieranie wody i rozpuszczonych w niej związków mineralnych z gleby. Po przedostaniu się do drewna (ksylemu) korzenia sole mineralne, takie jak azotany, siarczany i fosforany, są transportowane do organów: nadziemnych i wykorzystywane do syntezy podstawowych związków organicznych. Niektóre korzenie pełnią również funkcje spichrzowe. Rośliny o korzeniach spichrzowych, np. marchew, bataty, czyli słodkie ziemniaki, maniok i inne rośliny okopowe, stanowią bardzo ważne źródło pożywienia. W roślinach tych nadmiar wytworzonego w fotosyntezie cukru jest transportowany przez łyko do korzeni i tam magazynowany. W korzeniach marchwi tkanką spichrzową jest dobrze rozwinięty miękisz łyka. W miarę potrzeby roślina może odprowadzać materiały zapasowe z korzenia do innych organów i tam je wykorzystać. Funkcje spichrzowe może pełnić i korzeń główny systemu palowego, i korzenie wiązkowe.