Zwierzęta żyjące na terenach polarnych w szczególny sposób dostosowały się do mroźnych warunków swego środowiska. Zwierzęta futerkowe, takie jak na przykład niedźwiedzie i listy polarne, mają pod gęstą warstwą długich puszystych włosów drugą warstwę miękkiej wełniastej sierści. Stanowi to podwójną ochronę przed zimnem. Wieloryby, niedźwiedzie polarne i foki posiadają ponadto pod skórą grubą warstwę tłuszczu, zaś ptaki spędzające zimę pod biegunem mają bardzo gęste upierzenie, które mogą nastroszyć dla utrzymania ciepła. Krew zimujących owadów i niektórych ryb zawiera specjalną substancję chemiczną, nie dopuszczającą do jej zamarznięcia.

Zwierzęta żyjące na lądzie lub na lodzie muszą mieć zdolność łatwego poruszania się po śniegu. Niedźwiedzie polarne mają wielkie szerokie stopy, które jak narty chronią je przed zapadaniem się w śnieg, zaś niektóre ptaki jak na przykład pardwy mają na stopach osłonę z piór.

Zimno zmusza zwierzęta do wybrania właściwego okresu do rozrodu i wychowu potomstwa. Większość zwierząt rozmnaża się w czasie krótkich miesięcy letnich, gdy jest cieplej i nie brakuje pokarmu.