Ze skamieniałej czaszki zwierzęcia można odczytać dużo informacji na temat jej właściciela. W głowie bowiem znajduje się szereg ważnych narządów zwierzęcia; oczy, uszy i nos, które mu pozwalają zapoznawać się z otaczającym go światem; szczęki, zęby i język dla przyjmowania pokarmu; mózg, który kontroluje funkcje całego ciała; otwór gębowy i nozdrza do oddychania; kolce i pancerz do obrony itp.

Wszystkie czaszki dinozaurów mają jednakowe podstawowe cechy: oczodoły, wewnętrzną jamę, w której znajdował się mózg, kanaliki i otwory na nerwy i naczynia krwionośne, a także określone miejsca, do których były przyrośnięte mięśnie szczęk, języka i twarzy. Porównywanie czaszek dinozaurów, a także żyjących dzisiaj gadów i innych zwierząt, pozwala na snucie przypuszczeń na temat wyglądu całego zwierzęcia, do którego niegdyś należała taka czaszka.

Groźny, mięsożerny allozaur polował przed 150 milionami lat na taką zdobycz jaką mógł być na przykład edmontozaur. W porównaniu do ciała, które miało około 12 metrów, jego głowa była olbrzymia, ponieważ jej długość dochodziła do 1 metra.