Na przykładzie czterech dinozaurów rogatych pochodzących z różnych epok, można zaobserwować, jak ciała tych zwierząt, ich „kołnierze” i rogi stawały się coraz większe. Musiało to robić mocne wrażenie na drapieżnikach.

• Protoceratops ukazuje jeden z etapów ewolucji tej grupy. Nie ma on jeszcze rogów, ale już ma mały guz kostny na nosie. Również kołnierz na jego karku jest słabszy niż u późniejszych dinozaurów rogatych. Protoceratops osiągał długość około 2 metry. Znaleziono również jego skamieniałe jaja i młode.
• Na brzegach kołnierza centrozaura znajdowały się liczne krótkie kolce. Dwa zakrzywione kolce sterczały znad ukrytych pod skórą otworów w kołnierzu kostnym. Dzięki tym „okienkom”, tarcza była nieco lżejsza, niż gdyby się składała z litej kości. Centrozaur – podobnie jak styrakozaur, należał do grupy dinozaurów rogatych, które miały krótszy kołnierz i żyły przeważnie nieco wcześniej niż dinozaury z dłuższym kołnierzem. Centrozaur osiągał długość około 6 metrów i żył przed 75 do 80 milionami lat. Setki jego skamieniałości znaleziono w Kanadzie.
• Styrakozaur nosił sześć długich kolców na tylnym brzegu tarczy oraz kilka mniejszych kolców po bokach, a także róg na nosie. Ten róg służył przypuszczalnie jako broń przeciw napastnikom. Trudniejsze natomiast jest wyjaśnienie do czego mogły służyć kolce.