Skały osadowe, zwane też sedymentacyjnymi, należą do jednego z trzech głównych typów skał (obok typu skał magmowych oraz metamorficznych), które współtworzą skorupę naszej ziemi. Przenoszenie poprzez istniejące zewnętrzne czynniki materiałów jak różne stany skupienia wody, lub działalność wiatru, powoduje powstawanie skał osadowych.

Skała osadową o znaczeniu strategicznym dla rozwoju gospodarczego był przez długie dekady węgiel brunatny, mianowicie skała osadowa, która pochodzi z procesów dotyczących zmian organicznych roślin w neogenie.

Węgiel brunatny podlega zróżnicowaniu przez wzgląd na twardość: wyróżnia się węgiel brunatny miękki, a w nim lignitowy (ksylitowy), który wydobywa się głównie w odkrywkowych typach kopalni, jest jednak także węgiel brunatny twardy, wydobywany z kolei często w kopalniach podziemnych.

Węgiel brunatny odnajduje zastosowanie na rynkach lokalnych. Istnieje bowiem pewien kłopot, gdy podczas transportu często kolejowego węgiel brunatny ma skłonność, jako materiał wilgotny, do zbijania się w niewygodną do pracy nad nim jedną masę.