Sadza i grafit są nieprzezroczyste, a barwą zbliżone do najbardziej znanej nam odmiany węgla – węgla kamiennego. O węglu mówimy – czarne złoto. Tymczasem diament jest bezbarwny i tak przezroczysty, jak przezroczysta może być tylko czysta, źródlana woda. Sześcian grafitu o boku jednego centymetra waży 2,25 grama, taka sama kostka wykonana z diamentu waży aż 3,5 grama. Grafit pochłania prawie całe padające na niego światło, diament w części światło odbija od powierzchni, a w części przepuszcza do środka, ale rozszczepia je na poszczególne składniki widma świetlnego, a te, padając na kolejne wewnętrzne powierzchnie diamentu, odbijają się od nich i wychodzą na zewnątrz jako barwne promienie. Właśnie dlatego diament uznawany jest za najpiękniejszy klejnot. Grafit jest doskonałym przewodnikiem elektryczności, diament jest dielektrykiem, a w pewnych przypadkach półprzewodnikiem. Grafit można rozłupać na kawałki, jakby blaszki, podobnie łatwo, jak łatwo można łupać drewno w kierunku jego włókien-diament jest również łupliwy, ale do jego rozłupania należy użyć bardzo dużych sił. Grafit należy do minerałów najmniej twardych. Jest równie miękki jak talk, dający się zarysować paznokciem, a nawet zapałką. Diament jest najtwardszym wśród wszystkich minerałów. Nie można go zarysować żadnym minerałem ani związkiem syntetycznym, żadnym metalem ani żadnym tlenkiem metalu.