Przedstawiciele gromady wieloszczetów żyją głównie w wodach morskich, gdzie pływają w toni, ryją w dnie lub prowadzą osiadły tryb życia wewnątrz domków o kształcie rurek. Ściana rurki jest zbudowana z substancji organicznej, która może być dodatkowo wzmocniona ziarnami piasku lub kawałkami muszli. Na każdym segmencie ciała wieloszczetów występuje para nieczłonowanych przydatków zwanych parapodiami , które służą do poruszania się oraz biorą udział w wymianie gazowej. Parapodia zaopatrzone są w liczne sztywne szczeciny. Większość wieloszczetów ma dobrze wyodrębniony odcinek głowowy, na którym znajdują się oczy i czułki, a także głaszczki i wąsy dotykowe. W rozwoju wieloszczetów występuje planktonowa larwa trochofora, podobna do larwy mięczaków. Wiele gatunków wieloszczetów wykształciło zachowania zwiększające prawdopodobieństwo zapłodnienia komórek jajowych. Pod wpływem pewnych czynników środowiskowych następuje synchronizacja cyklu rozrodczego samic i samców tego samego gatunku. Na przykład ponad 90% osobników żyjącego na rafach koralowych południowego Pacyfiku wieloszczeta Palolo uwalnia komórki jajowe i plemnikowe w ciągu dwóch godzin jednej nocy w październiku lub listopadzie. Termin rozmnażania związany jest z fazą księżyca, a co za tym idzie pływami oceanu.