Mięśnie szkieletowe mają największą masę spośród wszystkich tkanek kręgowców. Wydłużone komórki mięśniowe, czyli włókna mięśniowe, są zgrupowane w pęczki otoczone tkanką łączną. Mięsień dwugłowy w ramieniu człowieka zawiera tysiące włókien mięśniowych oraz otaczającą je tkankę łączną. Każde włókno mięśnia poprzecznie prążkowanego jest długą cylindryczną komórką o wielu jądrach. Błona komórkowa włókna mięśniowego, zwana sarkolemą, ma liczne wpu-klenia, tworzące układ kanalików T. Cytoplazmę włókna mięśniowego nazwano sarkoplazmą, a jego siateczkę śródplazmatyczną siateczką sarkoplazmatyczną. W sarkoplazmie znajdują się nitkowate miofibryle, biegnące wzdłuż włókna mięśniowego. Składają się z jeszcze mniejszych miofilamentów. Rozróżniamy dwa rodzaje miofilamentów: miozynowe i aktynowe. Filanienty miozynowe są grubsze i zbudowane głównie z miozyny. Cieńsze filamenty aktynowe są zbudowane głównie z aktyny oraz zawierają ponadto białka tropomiozynę i kompleks troponin, które regulują współpracę filamentów aktynowych i miozynowych. Filamenty miozynowe i aktynowe są ułożone w powtarzające się sarkomery, które są podstawowymi jednostkami skurczu mięśnia. Setki połączonych sarkomerów tworzą miofibryle. Sarkomery łączą się końcami, tworząc linię Z. Każdy z nich składa się z zachodzących na siebie filamentów aktynowych i miozynowych.